W tegorocznym festiwalu filmowym Sundance w Utah USA nagrodę publiczności otrzymał „Buck” - dokumentalny film o „zaklinaczu koni” Bucku Brannamanie. Jak napisał Los Angeles Times „jak to możliwe, że w dzisiejszym świecie przepełnionym polityką, marketingiem, brutalnością obrazów wygrywa dokument o facecie, który własną filozofią pracy z końmi bez przemocy zmienia życie tak wielu ludzi?” Film zebrał owacje na stojąco a ponoć w oczach kilku twardzieli na widowni pojawiły się łzy.
Buck Brannaman to jeden z wielkich koniarzy naturalu. Na jego kliniki ludzie przemierzają całe Stany czy Australię. Buck nie miał lekkiego dzieciństwa. Poznał co to przemoc, bity przez ojca , wychowany został przez przybranych rodziców. Całe życie pracował z końmi ale też i całe swoje życie czuł , że muszą istnieć inne metody trenowania tych pięknych zwierząt niż te z którymi spotykał się na co dzień. Jego metody oparte na teoriach braci Tom i Bill Dorrance podbiły wiele serc i ukształtowały Bucka jako jednego z najbardziej poszukiwanych tzw „clinicians”- trenerów przemierzających kontynenty i szkolących jeźdźców i konie zgodnie ze swoją filozofią i
programem.
Jak mówi sam Nicolasa Evans do napisania powieści „Zaklinacz Koni” zainspirowała go osobowość Bucka a on sam konsultował produkcję filmu pod tym samym tytułem w 1998 r.(zobacz też art. "Zaklinacz Koni" ). Jego złote myśli znajdziecie i na stronie JNBT i w większości publikacji jeździeckich, gdyż ich mądrość daleko wykracza poza samo jeździectwo. Buck wierzy, że to czego uczą nas konie jest tym co polepsza świat stosunków międzyludzkich. Na co dzień mieszka na swoim rancho w Sheridan w Wyoming. Jest osobą, która w swoim przedsięwzięciu zajmuje się wszystkim samemu a w jego podróżach i klinikach towarzyszy mu jedynie córka Reata. Buck to żywa legenda tego co dr Robert Miller nazwał rewolucją w jeździectwie i każdy kto choć raz widział jego pracę z końmi nie zapomni jej nigdy.
“You can check out a lot of things about a horse you’ve never been on,
just while he’s on a lead rope. If I take a horse on a lead rope and
then I get on him, if I miss something, and I get that horse in trouble
and he bucks with me, I’m disappointed. I failed that horse. I want to
succeed and I want him to succeed. You pay attention to what he does on a
lead rope.” - Buck Brannaman.
A mnie trochę przerażają osoby, które naoglądały się takich filmów lub naczytały M. Robertsa.... To są lata praktyki i olbrzymie doświadczenie żeby w sposób "naturalny" pracować z koniem. No i predyspozycje psychiczne. Ja niestety ich nie mam, wiedzy też nie posiadam wystarczającej, więc pozostają mi metody klasyczne:-)
A mnie trochę przerażają osoby, które naoglądały się takich filmów lub naczytały M. Robertsa.... To są lata praktyki i olbrzymie doświadczenie żeby w sposób "naturalny" pracować z koniem. No i predyspozycje psychiczne. Ja niestety ich nie mam, wiedzy też nie posiadam wystarczającej, więc pozostają mi metody klasyczne:-)
OdpowiedzUsuń